– Papa, alsjeblieft, kunnen we thuis blijven. Ik wil niet naar de dierentuin.
- Doelpunt! Rustig, rustig! We gaan…!
De kinderen en jongeren vertelden herhaaldelijk dat in de situaties dat het thuis moeilijk gaat, hunouders hen niet vragen naar wat zij willen of hoe zij zich voelen. De kinderen en jongeren ervaren regelmatig dat hun ouders niet bereid zijn om te luisteren, zij nemen geen eigen verantwoordelijkheid: ze maken zich er van af door te zeggen dat het goed zal komen of laten het iemand anders, een andere volwassene, oplossen.
De kinderen en jongeren vertelden dat zij willen dat hun ouders hun emoties tonen en laten zien dat zij goed met die emoties om kunnen gaan, in plaats dat zij zich verantwoordelijk moeten voelen voor hen.
Een aantal van de kinderen merkt op dat het hen helpt als hun ouders rekening houden met wat zij als kinderen en jongeren nodig hebben.
Zij geven aan dat ouders gepaste verantwoordelijkheid moeten nemen en hen niet moeten betrekken in conflicten. Soms hebben ouders zelf hulp nodig om hun kinderen te kunnen helpen. Ouders moeten in staat zij om te erkennen dat zij deze hulp nodig hebben. De kinderen en jongeren willen dat hun ouders in staat zijn om hulp te vragen en te ontvangen voor henzelf en voor hun kinderen.
De kinderen en jongeren vertelden dat zij vaak het gevoel hebben dat ze maskers moeten dragen om tegenover hun ouders en de buitenwereld toe in orde en gelukkig te lijken.
(1) - Blijf af, dit is voor voor volwassenen
- Maria – ga naar je kamer!
- Net als altijd!
(2) – Zij kan misschien extra rekenlessen nemen.
– Schat, zij kan beter extra taallessen nemen.
– Hallo, Ik wil tekenlessen!!
