De kinderen en jongeren weten heel goed hoe hulpverleners zijn en begrijpen heel snel of iemand in hen geïnteresseerd is of niet. De kinderen en jongeren willen de tijd krijgen om vertrouwen op te bouwen. Ze willen niet meteen praten over moeilijke of persoonlijke onderwerpen. Zij willen ook de mogelijkheid krijgen om te zeggen of zij zich wel of niet op hun gemak voelen bij een therapeut of een andere hulpverlener.
De kinderen en jongeren vinden het erg saai om alleen maar te zitten en te praten. Ze willen graag spelletjes doen, schrijven, tekeningen maken en andere activiteiten doen om het contact met de hulpverleners interessanter te maken.
Een hulpverlener moet open en eerlijk zijn en doen wat het beste is voor kinderen. Hij of zij mag niet oordelen, maar dient te luisteren naar het kind en het kind te volgen. Een hulpverlener moet geïnteresseerd zijn in hoe kinderen en jongeren zich ontwikkelen, om deel te nemen in activiteiten. Een hulpverlener moet de mening van een kind betrekken bij zijn werk.De kinderen en jongeren willen namelijk meebeslissen over de wijze waarop ze worden betrokken en op welk niveau.
Zij willen dat een hulpverlener consequent is. Dit versterkt het vertrouwen en helpt om een relatie op te bouwen. Zij willen graag een hulpverlener die beschikbaar is wanneer dat nodig is.
Zij willen net zo veel plezier maken als serieus nadenken
