De kinderen en jongeren ervaren hun wereld door de ogen van volwassenen.
Zij geven aan dat zij volwassenen nodig hebben om hen te helpen begrijpen waar hun moeilijkheden vandaan komen en welke verantwoordelijkheden zij dragen.
Kinderen en jongeren moeten op elk moment kunnen begrijpen wat er in hun leven plaatsvindt.
Volwassenen moeten in staat zijn om te luisteren naar wat een kind zegt en kinderen helpen te begrijpen wat voor ondersteuning en hulp er beschikbaar is.
Kinderen hebben respect, tijd en geduld van volwassenen nodig om vertrouwen op te kunnen bouwen. Beleidsmakers moeten dit mogelijk maken voor hulpverleners. Zij moeten er voor zorgen dat hulpverleners voldoende tijd en vaardigheden hebben om naar kinderen te luisteren, de tijd te nemen en geduld te hebben.
Kinderen willen geїnformeerd worden en waar mogelijk betrokken worden bij alles wat er gebeurt. Vooral ook bij de plannen die volwassenen maken om hen te beschermen.
Betrokken zijn helpt een kind om een zekere mate van controle terug te krijgen over wat er om hem of haar heen gebeurt. Het kan het begin zijn van het opbouwen van vertrouwen in zichzelf en anderen.
Wanneer kinderen en jongeren niet worden ‘gehoord’, als er dus geen rekening wordt gehouden met hun mening, dan kunnen zij de beschermende maatregelen ervaren als controlerend. Dit kan opnieuw traumatiserend zijn voor kinderen en jongeren.
Voor beleidsmakers is het nodig dat zij inzien dat participatie van kinderen en jongeren de bescherming bevordert en dat bescherming van groot belang is bij participatie. Bij elke stap in het kinderbeschermingsproces dient de mening van kinderen en jongeren niet alleen te worden betrokken, maar dient bovendien ook passend gewicht te worden toegekend aan deze mening.